Mektup 20: Geçmişten Son İzler


Eskiden çizmiş olduğum birkaç karalamayı buraya bırakıyorum. Olur ya, aptallık edip eski hayatıma yaptığım gibi bu güzel birkaç parçaya da aynı şeyi yaparım. En azından burada bir kopyaları bulunsun.

Hayatımda hiç doğru dürüst uçlu kalem kullanmadım. Fazlaca notları da kurşun kalemle alamadığım için tükenmez kalemin müptelası oldum. Annem de oldum olası "Tükenmezle yazarsan yazdığın asla silinmez." derdi. Şimdi öğrendim ki tükenmezle yazarsam değil, "iyi" yazarsam "doğru" yazarsam silinmezmiş yazdıklarım.

Hem Elif çok beğeniyor bu çizimleri. Üniversitede tanıştım onunla. Benim gibi aklı küçük, hayalleri büyük biridir. Öyle güzel şiirler yazar ki, William Shakespeare okuduğunuzu zannedersiniz. Aşağıya onun da blogunun linkini bırakıyorum.

Ha bir de, yeni yıl bana ne getirecek bilmiyorum. Fakat artık ne bayram olsun, ne yeni yıl olsun, ne başka bir tarih olsun... benim için özel bir gün yok. Bu dünyada kaldığım sürece her günümü özel kılmayı deneyeceğim.



Yorumlar

Popüler Yayınlar