Mektup 45: Diğer Ben
Pek çok ben vardır içimde, ölü ve diri
Bu yüzdendir ki adım eneslerdenbiri
İçlerinden biriyle tanıştım dün gece
Sordum nerelerden geçtin ve halin nece
Açmadı ağzını bıçak, adam şaşırttı beni
Baktım sırtında aba, ayağında yemeni
Belli ki buralı değildir, hepten yabancıdır
Bu tanıştığım yeni ben bilmem kaçıncıdır
Halbuki bakıyoruz dünyaya aynı pencereden
Bu yüzden samimi, şaşkınlığını gizlemeden
Gülümsedi, çıkarttı homurdanarak abasını
Serdi üstüne oturdu ve düzeltti yakasını
Karanlıklara gömüldü önce, anlamadım ne olur
Bilirim ki başı sıkışan her ben bir yolunu bulur
Karanlıklar içinden çıkardı ak başını
Dizdi koynunda tuttuğu yedi taşını
"Bunların altısı bendedir" dedim, demek biri eksik
Pek heyecanlı nefeslerle soluklandım kesik kesik
Dedim: Nerede bulurum yedisinden birini?
İyilik etmek istersen söyle bana yerini
Dedi: Kazı derini, in derine, tuz bas yarana
Derin köklerde göreceksin batan nedir bağrına
Veli gibi aldı beni bir yuvarlak düşünce
Baktım nerelerden geçtim ve halim nece
Altı taşa gömüldüm, hepsinin vardır adı
Kafamdaki çorak toprakların hayırsız evladı
Zamanında bir duvarı devirmiş ve altında kalmıştı
Kubbenin parçalarından eşeleyip bu taşları almıştı
Altısını bulmuştu ve gözleri dolmuştu
Geceler boyu bağırıp saçlarını yolmuştu
Sonunda da ölmüştü ve taşlar bana kalmıştı
Taşların parlak nuru hemen gözlerimi almıştı
Adalet, mutluluk, güç; umut, hakikat ve mantık
Bu altısına bir yedinciyi ekleme vakti geldi artık
Yedinci taş ruhumdur, bu gayet bellidir
Buralarda bu ruhun etrafı dikenlice tellidir
Altı taş bendedir elbette ama ruhları nerdedir
Muhakak ki öykülerimde bilmediğim bir yerdedir
Hakikat hakkında bunca macera var dediler
Ruhumu da bulup eklersem olur adı: Yediler
Adım eneslerdenbiri, bilmiyorum hangisiyim
Ben hem onların hepsi hem de bir tanesiyim
Dün geceki dostum da yardım ederse yolumda
İşim biter, diyordum ki belirdi birden solumda:
Ben başın her sıkıştığında dayandığın tanrın değilim
Ben her daim mumla arandığın aslında diğer senim
Yorumlar
Yorum Gönder