Mektup 84: Gözler Önünde Bir Adamın Hayatı

Bir hayat sonlanır ki dağılmış tükenmiş
Mezarına yasemin çubukları tütsülenmiş
Kinle bulanmış, öfkeyle bilenmiş
Bir adamın hayatı (gözler önünde)

Fakirlik diz boyuydu baldırı çıplak
Bi ömürdü onunkisi düşerek yalpalayarak
“Ne kadar zor olabilir ki huzurlu olmak?”
Bir hüznün şarkısı (herkeslerin dilinde)

Bu ölünün kervanı şimdi yollarda düzülecek
Kim var ki toprağını sulayıp üzülecek?
Gözyaşlarıyla bir ömrü heder sığdıracak
Sürüklenen bir ruh (rüzgarların elinde)

O melek gelecek kara çarşaf ve orakla
Bir kefen bezi çantası ve beş metre sarıkla
Patlak dudak, delik ciğer, kaşta yarıkla
Harabedir vücudu (Azrail’in cebinde)

Günahları sevapları teker teker ayıklar
İtinayla ve meczup vecd ilen sayıklar
Bu aldığı -vallahi- son iman dolu soluklar
Bir batmaz kayıktır (Nuh’un selinde)

Ve nihayet tartılacak bir tüy ile kalbi
Topraklan doldurulacak meczupun kabri
Apaçık edilecek gücü, ilmi, sabrı
Bir adamın hayatı (gözler önünde)