Mektup 103: Fazlaca Acıyorsun Kendine, Küçümsüyorsun Yapabileceklerini

“İnsanın yapabilecekleri önündeki ilk engel, kendine gösterdiği müsamahadır.” –E.K.

Fazlaca acıyorsun kendine, küçümsüyorsun yapabileceklerini

Çok düşünüp tez konuşup minik aklın kafesinde
Babayiğit sözler ama boş vaatlerle
Bir görünüp bir belirerek.

Fazlaca inşa ediyorsun kendini, biliyorsun yapabileceklerini
Bir heykeltıraşın mermere yaptığı gibi sen de
İnce bir işçilikle ama sert vuruşlarla
Akıl çekicini ruhuna indirerek.

Fazlaca bakıyorsun kendine, göremiyorsun yapabileceklerini
Bir ateşin görüşü nasıl zifiri kapkaranlıksa kendine
Saklı umutlar ama derin korkularla
Gücünden bihaber parlayarak.

Ervah bahrında yalnayak tökezleyerek.
Keşfin arzusuyla ama can acılarınla ve kuyunun dibindekilerle
Yürüyorsun kumsalda yahut iniyorsun iplerinden
Bakıyorsun su minarelerinin ufak deliklerinden

Gücünden bihaber parlayarak.
İnce bir işçilikle ama sert vuruşlarla
Çok düşünüp tez konuşup minik aklın kafesinde
Fazlaca acıyorsun kendine, küçümsüyorsun sebep olabileceklerini.